zawsze bądź sobą!

Długo zbierałam się żeby napisać ten post, o którym wspominałam parę dni temu na facebookowym fanpage. A to nie było weny, a to czasu, no ale dzisiaj udało mi się wstać wcześniej i zebrać myśli, mimo tego, że siedzę jeszcze w łóżku :D Dzisiejszy post będzie dotyczył tego jak to jest być grubym w świecie, gdzie musisz być idealna. Jak sobie radzić z hejtami i jak zaakceptować siebie tak do końca.
Czemu chcę poruszyć ten temat? Przy okazji zrobienia sesji walentynkowej wrzuciłam kilka zdjęć na stronę krągłości.pl. Ich facebookowy profil co jakiś czas udostępnia zdjęcia, które wrzucane są na stronę. Tak samo stało się również z moim zdjęciem. No i się zaczęło! Wielka wojna w komentarzach: "nie promujcie otyłości" - takie było główne hasło tej internetowej "gównoburzy" :D Tylko teraz pytanie. Gdzie ja promuję otyłość jako zjawisko? Czy ja kogoś namawiam do tycia? Nie sądzę. Ktoś tutaj myli pojęcia. Bo zaakceptowanie siebie w dużym rozmiarze i korzystanie z życia nie równa się promowaniu danego stylu życia. Większość zwykłych ludzi myśli, że jak ktoś waży więcej niż powinno się ważyć, to nic ze sobą nie robi tylko na śniadanie je McDonalda, na obiad KFC, a na kolację zamawia 60cm pizzę, a to wszystko przez cały dzień popija colą light :D Nic bardziej mylnego. Owszem są pewnie takie osoby, ale są też tacy, którzy chorują i mówiąc brzydko ni chuja nie mają na to wpływu. W pewnym przypadku tak też jest ze mną. Ja zawsze byłam pultaśnym dzieckiem. A to mi pierwszej zaczęły cycki rosnąć i musiałam nosić stanik, a to w liceum byłam najpotężniejszą dziewczyną w klasie. Potem zaczęły się studia i pierwsza praca - zapierdziel po kilka godzin na nogach i brak domowych obiadków spowodował, że schudłam parę kilo :D Po paru miesiącach jednak zaczęłam tyć. Stałam się strasznie ospała, nic mi się nie chciało, zero motywacji, przerzedziły mi się włosy i pogorszyła się kondycja skóry. Mama mówiła: "idź zrób wyniki". No i zrobiłam. Diagnoza? Niedoczynność tarczycy. W dwa lata + 20kg. Teraz waga stoi w miejscu. Czy jem ryż, czy frytki cały czas tak samo. Oczywiście można mówić "idź zapieprzaj na siłownię to zgubisz te 20kg" Pewnie jest w tym trochę racji, ale uwierzcie mi, że mając taki biust ciężko jest ćwiczyć. Próbowałam no i niestety nie dałam rady. Nie dość, że duże piersi przeszkadzają Ci we wszystkich ćwiczeniach, powodują, że czujesz się skrępowana, gdy robisz rozgrzewkę i zamiast skupiać się na ćwiczeniach Ty skupiasz się na tym żeby trzymać cycki, by nie wybić sobie nimi zębów i wtedy masz wrażenie, że wszyscy patrzą się na Ciebie jak na jakieś ufo. To jednak nie dla mnie. Może czytając to pomyślisz sobie, że się tłumaczę, że jestem leniwa i tylko szukam sobie wymówki. NIE. Ja mówię po prostu jak jest. Pewnie gdybym miała własnego, prywatnego trenera to może poszłoby mi łatwiej. Ale niestety nie jestem gwiazdą telewizji i nie stać mnie, by płacić komuś tyle pieniędzy ile nawet miesięcznie nie zarabiam :D

Patrzę na swoje ciało. Widzę siebie w lustrze i mam świadomość tego jak wyglądam. To, że ktoś mi powie, że jestem gruba to nie robi to na mnie wrażenia. Ja to wiem. Chociaż wolę określenie "plus size" - jest jakieś takie ciepłe? Kojarzy mi się z puchatym kocykiem :D Jedyne czego nie będę tolerować, to gdy ktoś mówi mi, że jestem gruba w bardzo prostackim, rynsztokowym stylu typu "ty spasiona świnio". Nauczyłam się już, że ile ludzi tyle opinii i cytując tutaj ukochaną Dorotę Wellman powiem, że ja nie jestem zupą pomidorową by mnie wszyscy lubili :D Ciekawe jest to, że wszyscy hejtują i wymądrzają się pod danym linkiem/zdjęciem, a NIKT nie napiszę mi tego prywatnie, na moją skrzynkę, podpisując się swoim imieniem :D Zawsze dostaję tam tylko te miłe wiadomości, za które serdecznie dziękuję! Czasem lubię wejść sobie w polemikę właśnie z takimi hejterami, napinaczami z internetu :D Śmieszy mnie to jak bardzo fascynuje ich osoba obcej laski z internetu :) Niektórzy mówią, że swoją popularność powinno mierzyć się w ilości hejtu, którą otrzymujesz hahaha :D

Aaaa wracając jeszcze do tematu mojego ciała i tego, że wiem jak wygląda. Mam normalne ręce, mam całkiem fajne nogi, mam duży biust, który lubię bądź nie lubię w zależności od humoru i sytuacji, Mam duży brzuch. Tak to on jest moim największym kompleksem. Wszystko idzie mi w niego. Jestem typowym jabłkiem z otyłością brzuszną. Zdaję sobie z tego sprawę. Dobrze chowam go również pod ubraniami. Och dzięki Ci boże za fajne ubrania, które mogą pewne rzeczy schować! :D Teraz możecie sobie myśleć, że mówię banalne rzeczy, ale AKCEPTUJĘ SIEBIE. Akceptuję to, że wyglądam tak a nie inaczej. Cieszę się, że nic mnie nie ogranicza. Mam dwie ręce i dwie nogi. Cieszę się, że nie choruję na nic poważnego. Akceptuję mój charakter, akceptuję to, że lubię spędzać czas w swoim gronie. Akceptuję swoje zalety i wady, bo nie jestem idealna. Cieszę się, że są wokół mnie, którzy akceptują mnie taką jaka jestem, Cieszę się również z tego, że spełniam swoje marzenia, podróżuję, odwiedziłam USA co było chyba najlepszą przygodą jaka przytrafiła mi się w życiu. Może inni by chcieli, żeby potężne dziewczyny zamykały się w domu, zamykały się na ludzi i w ogóle nie pojawiały się w miejscach publicznych czy nie wrzucały swoich zdjęć na swoje blogi/profile. Ja dążę do tego żeby tak nie było. Jesteśmy normalnymi kobietami i możemy robić to co chcemy, czy to komuś odpowiada czy nie. Oczywiście do czasu, gdy nie robimy nikomu krzywdy. W dzisiejszych czasach trzeba mieć swój rozum i swój punkt patrzenia na świat. Nie warto dać się manipulować mediom i tej całej nagonce JAKA MUSISZ BYĆ. To ty decydujesz jaka CHCESZ BYĆ. Nic nie musisz :)

W sumie to cieszę się, że swoją osobą jestem w jakiś sposób charakterystyczna. Gdyby nie to, to np. nie zapraszaliby mnie do telewizji :D Dlatego właśnie chciałam Wam powiedzieć byście 5 marca - sobota włączyli TVN Style o godzinie 17.20 i obejrzeli 'Stylowy magazyn' z moim udziałem :D Mam nadzieję, że fajnie wyszło :D Przesyłam Wam gigantyczny uśmiech i życzę wspaniałego tygodnia. MUAAAH!